MAGING MALIKHAIN

Batch 15
Basic Faith Formation
Commission on Catechesis and Religious Education
Diocese of Parañaque

Maraming salamat sa pa-surprise na ito (poster).  Ang inyong pag-unawa sa kahalagahan ng ating misyon bilang mga katekista ay tunay na nagbibigay inspirasyon sa bawat isa.  Ang pagtugon sa tawag ng Diyos upang maglingkod sa ating kapwa ay isang mahalagang hakbang patungo sa pagpapalaganap ng pag-ibig ng Diyos.  Sa pamamagitan ng paghuhubog tayo ay dinadala na maging liwanag ng Diyos sa iba.

Isa sa mga kahanga-hangang aspeto ng ating pagkatao ay ang pagiging malikhain.  Tayo ay binigyan ng Diyos na kakayahan na lumikha.  Sa ating pagiging bukas sa mga bagong kaalaman, napapalalim ang ating ugnayan sa Diyos at nagiging daan tayo upang maakay ang ating kapwa patungo sa Diyos.  Ang pagkatuto at paglikha ay nagsisilbing tulay upang mas mapalaganap ang mensahe ng Diyos sa ating panahong ngayon.

Maging inspirasyon tayo sa isa't-isa at ipagpatuloy ang ating misyon.  Sa ating mga kamay at isipan, naroroon ang kapangyarihang magpabago at magbigay-buhay.  Maging malikhain tayo, at ipamalas ang ating talento para sa kabutihan at kapakanan ng lahat. 

PRESENSYA SA LIKOD NG LENTE: TAGAPAGHAYAG NG MGA ALAALA

 

"Kasama mo ako, ngunit hindi ako nakikita."

Bilang isang photographer, madalas kasama mo ako, ngunit hindi ako nakikita.  Sa mga pagdiriwang at mga kaganapan, kinukunan ko ang ngiti ng aking mga kasamahan, ang saya sa kanilang mga mukha, ngunit ako ay nananatiling hindi nakikita sa mga larawang iyon.  Sa simpleng katotohanan na ako ay hindi kasali sa mga larawan.  Ako ay nagiging simbolo ng presensya na hindi kailanman maihahambing sa pisikal na anyo.  Ang aking tungkulin bilang litratista ay hindi lamang nakasalalay sa teknikal na aspeto ng aking gawain, bagkus sa kakayahang ipahayag ang mga damdaming nahahawakan ng bawat pag-click ng aking camera.

Ang sitwasyon na ito ay may malalim na mensaheng ipinapahiwatig.  Ipinahahayag nito na ang tunay na presensya ay hindi palaging nangangailangan ng katawan.  Ang mga alaala at damdaming nailalarawan sa mga imahe ay nagiging bintana ng koneksyon na bumabalot sa amin.  Sa kabila ng aking kawalan sa mga larawan, andiyan pa rin ang aking presensya.  Mga inipong karanasan ay naisasalaysay ng aking camera.  Ang mga iyon ay tala ng aking kuwento, ng aking paglalakbay bilang isang instrumento ng mga alaala.

Ngunit sa kabila ng mga positibong aspeto ng aking kalagayan, may mga hamon din na dulot ito.  Ang pagiging hindi nakikita ay nagiging sanhi ng pagdududa sa aking halaga.  Kung hindi man ako nakikita sa mga larawang ito, ako ba ay talagang mahalaga sa grupong ito?  Sa likod ng bawat ngiti na aking kinukunan, may mga saloobin at tanong na bumabalot sa akin - paano kaya ang aking presensya ay nag-aambag sa kanila?  Ito ang mga katanungan na nagiging hamon sa akin sa pagpapaunlad ng aking sining, ng aking sarili bilang photographer at bilang isang tao.

Mahalaga ang sariling pagninilay sa pagtugon sa mga hamong ito.  Kailangan kong kilalanin ang aking halaga sa mga kuwentong pinapanday ko.  Ang bawat larawan na aking kinukuha ay mayroon nang kuwento na kailangang ipagmalaki at ipaalam.  Ang kanilang saya, lungkot o anumang damdamin ay nagiging bahagi na ng aking sariling karanasan.  Dito, matutunan kong yakapin ang aking mga emosyon at ang halaga ng aking gawain.  Ang aking mga larawan ay nagiging boses ko.  Kahit na ako ay hindi nakikita, ang aking presenya ay nararamdaman sa mga alaala.

Ang pagiging isang hindi nakikitang photographer ay hindi hadlang kundi pagkakataon upang ipanindigan ang aking papel sa isang mas malaking kuwento.  Nais kong ipahayag na ang tunay na halaga ay hindi nasusukat sa kung paano tayo nakikita ng iba, kundi sa kung paano natin nadarama at naipadama ang ating mga kuwento sa mga taong mahalaga sa atin.  Sa pagiging tago ng aking presensya sa pamamagitan ng sining ng potograpiya, ako ay nagigingi isa sa mga tagapaghayag ng mga alaalang mananatili sa mga puso ng tao.

TAGA-AKAY

ISANG PAGNINILAY
Monday | 21st Week | Ordinary Time

Matthew 23:13-22

"Sa aba ninyo, mga bulag na taga-aakay!"

"Sa aba ninyo, mga bulag na taga-akay" ay isang makapangyarihang pahayag na ginawa ni Hesus sa Ebanghelyo ayon kay Mateo.  Sa talatang ito, kinakausap ni Hesus ang mga Pariseo at mga Eskriba, na dapat ay mga pinuno ng relihiyon at mga guro ng mga Judio.  Gayunpaman, sa halip na akayin ang iba patungo sa Diyos, iniligaw nila sila sa kanilang mapagkunwari at mapagmatuwid na mga aksyon.

Bilang katekista, ang pangungusap na ito ay nagsisilbing paalaala na laging pamunuan ang iba nang may pagpapakumbaba, pagiging tunay at tapat na pagmamahal sa Diyos at sa kanyang bayan.  Hinahamon tayo nito na pagnilayan ang ating sariling mga intensyon at motibasyon sa ating tungkulin bilang mga tagapagturo ng pananampalataya.  Talaga bang ginagabayan natin ang iba tungo sa mas malalim na ugnayan sa Diyos?  Namumuno ba tayo sa pamamagitan ng halimbawa, o nagbibigay lang tayo ng lip service sa mga turo ng Simbahan?

Sa panahon ng social media, mas laganap ang mga hamon na ipinakita ng katagang ito.  Sa pagdami ng mga influencer at personalidad na nagsasabing kinakatawan nila ang pananampalatayang Kristiyano, madaling mahulog sa bitag ng paghahanap ng katanyagan at approval sa halip na tunay na itayo ang Kaharian ng Diyos.  Ang tuksong unahin ang likes, shares, at followers kaysa sa tunay na discipleship at espiritwal na paglago ay isang tunay na panganib na kailangang maging mapagbantay ang mga katekista sa online space.

Upang matugunan ang mga hamong ito, kailangan muna ng ating sarili na nakaugat sa panalangin at discernment.  Kailangan nating patuloy na hanapin ang patnubay ng Banal na Espiritu sa lahat ng ating ginagawa, at maging handang tanggapin ang ating sariling mga pagkakamali at pagkukulang.  Kailangan nating laging hangarin na iayon ang ating mga aksyon sa mga turo ng Simbahan at sa halimbawa ni Kristo, sa halip na maghangad na pasayahin ang mundo o palakasin ang sarilin nating mga ego.

Panalangin:

Panginoon, gabayan mo kami sa aming pagtuturo ng iyong salita.  Tulungan mo kaming maging tapat at maawain sa aming mga tinuturuan.gawin mo kami na maging mabuting halimbawa ng iyong pag-ibig at katapatan.  Amen.

PANGINOON, KANINO KAMI PUPUNTA?

 

ISANG PAGNINILAY

Cycle B | 21st Sunday in Ordinary Time

John 6:60-69

"Panginoon, kanino po kami pupunta?  Nasa inyo ang mga salitang nagbibigay ng buhay na walang hanggan."

Sa Ebanghelyo ayon kay Juan, may isang pangungusap na bumabadya sa diwa ng walang-hanggang buhay.  Ang pangungusap na ito ay nagmumula kay Apostol Pedro nang tanungin ni Hesus ang kanyang mga alagad kung aalis din sila tulad ng iba.  Ang sagot ni Pedro: "Panginoon, kanino po kami pupunta?  Nasa inyo ang mga salitang nagbibigay ng buhay na walang hanggan."

Bilang isang katekista, ang pangungusap na ito ay nagbibigay-inspirasyon at panawagan sa atin upang manatiling tapat at matatag sa ating pananampalataya kay Hesu Kristo.  Hindi maiwasan na sa mundong ito, maraming hamon at pagsubok ang darating na maaaring magpabago sa ating pananampalataya.  Ngunit sa gitna ng lahat ng ito, tayo ay tatawagin na manatili sa pagtitiwala at pananampalataya sa Diyos.

 Ang hamon sa ating pagiging katekista ay maaaring magmula sa pagtutol sa ating pananampalataya ng iba, maging ito man ay ating pamilya, kaibigan o mga estudyante.  Maaaring tayo ay mabigyan ng mga tanong na hindi natin masagot o mga pagsubok sa ating pananampalataya.  Ngunit hindi natin kailangan mag-alala, sapagkat may mga salita si Hesus na nagbibigay ng walang-hanggang buhay.

Bilang mga katekista, kailangan nating pakinggan ang mga salita ng Panginoon at ibahagi ito sa iba.  Kailangan nating ipaalam sa kanila ang kapangayarihan at kabutihan ng mga salita ng Diyos na nagbibigay ng liwanag at gabay sa ating buhay.  Sa ganitong paraan, hindi tayo madaling magigiba ng anumang pagsubok na darating sa ating pananampalataya.

Kaya't sa mga oras ng pangamba at pag-aalinlangan, tandaan natin ang mga salita ni Pedro, Panginoon, kanino kami pupunta?"  mahalagang manatiling matatag sa pananampalatayang ito at maniwala sa kapangyarihan at kasaganaan ng mga salita ng Panginoon.  Sa ganitong paraan, tayo ay magiging mabisang instrumento ng Diyos sa pagpapalaganap ng Kanyang Mabuting Balita sa mundo.

Panalagin:

Panginoon, salamat sa mga banal na salita na nagbibigay buhay na walang hanggan.  Tulungan mo kaming manatiling tapat sa Iyo sa gitna ng mga laban at tukso ng mundo.  Tanggapin mo ang aming puso at damdamin upang patnubayan kami sa landas ng buhay na walang hanggan.  Amen.

HINDI KO MAALAALA, YOUR HONOR

Juan Cirilo Toto Cariño at si Kuya Art

 Kagabi, habang ako'y palabas sa isang resto, isang lalaki ang sumusunod sa akin na may ngiti sa labi.  Hindi ko muna pinansin ang kanyang presensya dahil wala akong ideya kung sino siya.  Tinawag niya akong Kuya Art, yes, kilala niya ako. Inilahad niya na siya si Cariño, dating mag-aaral ko noong 1998 sa Timoteo Paez Elementary School, Malibay, Pasay City, kung saan ako'y naging katekista sa San Juan Nepomuceno Parish.  Matapos ang halos tatlong dekada, marami nang pagbabago sa kanyang anyo, at sa totoo lang, hindi ko talaga siya maalaala.  Subalit sa kabila ng aking pagkalimot, siya ay natutuwa pa rin at masaya sa aming pagkikita.  Ang tanging pagbabago lamang daw sa akin ay ang puting buhok na sumisimbolo ng paglipas ng panahon.

Nais niyang ipakilala ako sa kanyang mga kaibigan mula sa batch nila upang matuklasan kung may natitira pang alaala sa akin, kung kaya naki-selfie sa akin.  Salamat sa iyong pagiging mapagpakumbaba, Juan.  Sa pangyayaring ito, aking napagtanto ang halaga ng pagiging bukas at matulungin sa mga taong ating nakakasalamuha sa ating araw-araw na buhay.  Hindi lamang ito simpleng pagkikita ng dalawang estranghero sa isang gabi sa labas ng isang restoran, kundi isang magandang paalaala sa atin ng pagiging makatao at mapagmahal sa ating kapwa.

Sa ating mahahalagang mga pagkakataon ng pagkakaibigan, hindi maaaring makalimutan ang halaga nga pagkakaroon ng magandang ugnayan sa isa't isa.  Sa pamamagitan ng simpleng pagpapakumbaba, maaaring muling mabuhay ang mga alaala ng nakaraan at muling maitaguyod ang pagkakaibigan at pagmamahal sa ating kapwa.

TUNAY AT TAPAT NA PAGLILINGKOD

St. Bartholomew

ISANG PAGNINILAY

St. Bartholomew, Apostle

Feast: August 24

John 1:45-51

"Masdan ninyo ang isang tunay na Israelita; siya'y hindi magdaraya."

Ngayong araw ng kapistahn ni San Bartolome, isa sa labingdalawang Apostol ni Hesus, isang pagkakataon upang magbalik-tanaw sa Ebanghelyo ayon kay Juan.  Sinabi ni Hesus ang mga salitang, "Masdan ninyo ang isang tunay na Isaraelita; siya hindi magdaraya."  Sa simpleng pahayag na ito, ipinapakita ang kahalagahan ng pagiging tapat at walang pagpapanggap sa paglilingkod sa Diyos.

Ang pag-uugali ni San bartolome bilang isang tapat at walang bahid ng kasingungalinga na tagasunod ni Hesus ay nagdala sa kanya ng papuri mula sa Panginoon.  Gayundin, bilang mga katekista, tayo rin ay tinatawag na maging tulad ni San Bartolome - tapat sa ating pananampalataya at walang pagpapanggap sa ating pagtuturo sa mga kabataan at sa ibat ibang tao na nagnanais na mas lalo pang makilala ang Diyos.

Sa kasalukuyang panahon, malaki ang papel ng social media sa pagbabahagi ng mga aral at mensahe ng Diyos.  Ang mga katekista na aktibong gumagamit ng social media ay may malaking responsabilidad na mapanatili ang kanilang integridad at pagiging tapat sa kanilang mga paninindigan at pagsasabuhay ng pananampalataya.  Hindi kailangan gamitin ang social media upang magpakalat ng kasinungalingan o fake news, bagkus at kailangan itong gamitin upang maging instrumento ng pagmamahal, pag-unawa, at pagtuturo ng mabuting halimbawa.

Sa pagdiriwang ng kapistahan ni San Bartolome, magbalik-tanaw tayo sa kanyang tapat at walang pagpapanggap na panglilingkod sa Panginoon.  Maging inspirasyon sana siya sa atin na patuloy na magpakita ng katapatan at integridad sa ating gawain bilang mga katekista, lalo na sa panggamit ng social media bilang kasangkapan sa pagpapalaganap ng Mabuting Balita at pagababahagi ng mga aral ng Simbahan.

Panalangin:

Panginoon, tulungan mo kaming maging tapat at tunay sa aming pananampalataya, gaya ni San Bartolome.  Gabayan mo kami sa aming patuturo sa aming kapwa upang maipadama namin ang iyong pag-ibig sa lahat ng mga taong aming makakasama.  Amen.

PAGMAMAHAL SA DIYOS AT SA KAPWA

St. Rose of Lima Parish Church, Bacacay, Albay

ISANG PAGNINILAY

St. Rose of Lima, Virgin
Secondary Patroness of the Philippines
Matthew 22:34-40

"Ibigin mo ang Panginoon mong Diyos nang buong puso, at ang iyong kapwa gaya ng iyong sarili."

Sa Ebanghelyo ayon kay Mateo ay sinabi ni Hesus ang mahalagang utos na "Ibigin mo ang Panginoon mong Diyos nang buong puso, nang buong kaluluwa, at nang buong pag-iisip, at ibigin ang iyong kapwa gaya ng iyong sarili."  Ito ay isang panawagan sa atin na magkaroon ng tunay na pagmamahal sa Diyos kasama na rin ang pagmamahal at pag-respeto sa ating kapwa tao.

Si Santa Rosa ng Lima ay isang halimbawa ng isang taong masunurin sa utos na ito.  Sa kabila ng kanyang paghihirap at mga pagsubok, nanatili siyang tapat sa kanyang pananampalataya at nagpakita ng pagmamahal sa Diyos sa pamamagitan ng kanyang mga gawa at paglilingkod sa mahihirap.  Ipinakita niya na ang tunay na pagmamahal sa Diyos ay nakaugat sa pagmamahal sa kapwa tao.

Bilang isang katekista, ang ating pagtuturo ay hindi lamang nakatuon sa katuruan ng doktrina ng Simbahan kundi pati na rin sa pagtuturo ng pagmamahal at respeto sa kapwa.  Ipakita natin sa ating mga mag-aaral ang halimbawa ng pagmamahal sa Diyos at sa kapwa sa pamamamgitan ng ating mga salita at gawa.

Ang mga katekista na nasa social media ay may malaking papel sa pagpapalaganap ng salita ng Diyos at pagtuturo ng kabanalan sa online na mundo.  Sa pamamagitan ng kanilang mga post, mga mensahe, at mga aktibidad sa social media, maaari silang maging daan upang ipakita ang pagmamahal sa Diyos at sa kapwa sa isang modernong paraan.

Sa gitna ng maraming distraksyon at negatibong impluwensya sa social media, mahalaga na maging matatag at tapat sa ating pananampalataya at magpakita ng pagmamahal sa Diyos at sa kapwa sa lahat ng oras at pagkakataon.  Sa pamamagitan ng pagtuturo at pagpapakita ng tunay na pagmamahal, tayo ay magiging mga tagpagtaguyod ng pagamamahal at kabutihan sa ating lipunan.

Ang pag-ibig sa Diyos at sa kapwa ay hindi lamang simpleng utos kundi ito rin ay landas patungo sa tunay na kaligyahan at kapayapaan ng ating puso at kaluluwa.  Nawa'y patuloy nating isabuhay at ipamuhay ang mga salitang ito sa araw-araw nating buhay bilang mga alagad ni Hesus sa mundo.